آیاتی از قرآن که به نکوهش اکثریت پرداخته‌اند - مانند «أکْثَرُهُمْ لا یَعْقِلُون»؛ (و بیشتر آنها نمی‌‏اندیشند).[2] «أکْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ کارِهُون» (اکثرشان نسبت به پذیرش حق کراهت دارند)-[3] نشان دهنده این هستند که اکثریت به تنهای نمی‌تواند ملاک برتری و جامعیت دین باشد.

3. گسترش نیافتن اسلام در برخی جوامع گاه دلیلی بر کامل بودن این دین است؛ چرا که آموزه‌های این دین در تضاد با منافع صاحبان قدرت، ثروت و استکبار بوده؛ از همین‌رو آنان به مبارزه با اسلام بر آمده و چون نتوانستند در طول تاریخ این دین را از بین ببرند؛ به جلوگیری از تبلیغ آزادانه دین اسلام پرداخته، و یا اسلام را دینی خشن ترویج کرده‌اند و بر عکس به ترویج آیین‌هایی پرداختند که مبارزه با صاحبان قدرت در دستور کارشان نیست.[4]

به همین جهت در بسیاری از مناطق دنیا، مردم هنوز به خوبی با آموزه‌های اسلام آشنایی پیدا نکرده‌اند تا به آن گرایش پیدا کنند.

4. وجود انشعاب و فرقه‌ها دلیل بر ضعف اسلام نیست؛ چرا که اولاً: بیشتر این انشعابات در فروعات است، نه در اصول. ثانیاً: دلیل بر آزادی فکر و اندیشه در اسلام است و این‌که افراد به مجرد اندک تفاوتی در مبانی فکری از شمول این دین خارج نخواهند شد. با این وجود، رستگاران افرادی هستند که بهترین سخن را برگزینند: «بندگان مرا بشارت ده! همان کسانى که سخنان را مى‏شنوند و از نیکوترین آنها پیروى مى‏کنند آنان کسانى هستند که خدا هدایتشان کرده، و آنها خردمندانند».[5] ثالثاً: ادیان و مکاتب فکری دیگری که امروزه در دنیا طرف‌داران فراوانی دارد، همگی دارای انشعابات و گرایش‌های متفاوتی می‌باشند و این ویژه اسلام نیست.

با وجود تمام آنچه گفته شد، درصد پیروان اسلام نسبت به دیگر ادیان به صورت مستمر در حال افزایش است و معتقدیم که در نهایت و پس از ظهور امام مهدی( عجه الله تعالی فرجهم الشریف )، تمام جهان با اصول اسلامی مدیریت خواهد شد.

[1]. ر. ک: 275(دلایل حقانیت اسلام)؛ 12304(ویژگی ها و برتری اسلام بر سایر ادیان).

[2]. مائده، 103.

[3]. مؤمنون، 70.

[4]. ر. ک: 73329(اسلام و خشونت).

[5]. زمر، 17، 18. ر. ک: 6637( آزادی فکر در اسلام ).